29.10.14

Sunday Picnic Dress

U heeft hem ongetwijfeld al gezien: de Sunday Picnic Dress van Sewpony Vintage. Ik moest geen 2 keer nadenken toen Suz me contacteerde met de vraag om mee te doen met de blog tour. Ik wist meteen dat ik dit kleedje met plezier in elkaar zou steken.

sunday picnic dress

Hoewel de herfst voor de deur staat, koos ik in overleg met de dochter toch voor de korte mouw. Aan het bovenstukje wijzigde ik niets. Suz deed intussen wel zelf nog een wijziging waardoor de V-hals in het definitieve patroon iets minder diep is.

herfst met vlecht

Voor de kraag koos ik een zwarte stof met een klein wit stipje, dat volgens mij perfect samen gaat met de eenden ijsduikers op de blauwe stof.

op de brug

In de rok maakte ik niet de zakjes die in het patroon zijn voorzien, maar het voorpand kreeg in de plaats daarvan 2 plooien.

herfst op de schommel

De handleiding bij het patroon is ook met slechts beperkte kennis van het Engels vlot te volgen dankzij verduidelijkende foto's.

eenden

herfst bij de vijver

De blogtour passeert morgen en volgende week nog langs heel wat blogs. Vandaag heeft de tour ook halte bij Rita (Conversas de Hermanas) en Ana Sofia (S is for sewing). Ga zeker ook daar even een kijkje nemen!

25.10.14

KCW: de broek van meneer Hanz

Eerst en vooral nog een dikke merci aan iedereen die gesupporterd heeft voor Project Run & Play! Het naaien vanuit een thema was een toffe ervaring en dat wil ik nog wel vaker doen. Deze week is het Kids Clothes Week en deze editie heeft als thema 'Storybook'. Hier moést ik wel aan meedoen. In onze boekenkast staat een hele collectie aan prentenboeken die prachtig geïllustreerd zijn. Mijn meest favoriete illustrator is zonder enige twijfel Carll Cneut. Elke prent van zijn hand is een kunstwerk op zich. Hoewel er nog heel wat andere talenten te vinden zijn in de boekenrekken, was mijn keuze snel gemaakt.

Vorige week was ik aan het bladeren in zijn boeken en had ik meteen inspiratie genoeg voor een heel jaar naaien. Ver moest ik niet zoeken, want de personages in de boeken hebben altijd kleren aan die ik mijn eigen kinderen ook wel zou willen aantrekken.

meneer Hanz
Detail uit Het Ongelooflijke Liefdesverhaal van Heer Morf. Een Wonderbaarlijke Circusromance door Carll Cneut.

De keuze die ik uiteindelijk maakte werd bepaald door een gebrek aan tijd. Ik koos voor de pofbroek van meneer Hanz uit 'Het Ongelooflijke Liefdesverhaal van Heer Morf'. Zo'n type broek is niet veel werk en is precies waar de oudste dochter graag in rond loopt. Een motief met grote stippen had ik niet meteen ter beschikking, dus koos ik voor een stof met een andere grote print: een Nani Iro uit de voorraad.

oefenen

Als patroon gebruikte ik de onderste helft van deze jumpsuit, waarvan ik de pijpen wijder maakte. Behalve steekzakken heeft de broek verder geen enkel ander fantasietje, gewoon een elastiek in de taille en rond de enkels. Hij zit vooral ontzettend gemakkelijk.

oprapen

En nu nog veel oefenen!

materiaal


7.10.14

Project Run & Play: signature style


Sinds ik wist dat ik zou deelnemen aan deze wedstrijd heb ik me afgevraagd wat mijn 'signature style' is. Voor het geval dat... En ik had absoluut geen idee. Redelijk klassiek, denk ik, maar toch kleurrijk. Ik weet dat wat ik maak technisch best OK is. En netjes, dat ook. Maar technisch OK en netjes, dat kun je bezwaarlijk een stijl noemen, niet? Wat is dan mijn 'signature style', behalve gewoon veel werk? Een hele tijd heb ik dus niet geweten wat ik zou maken voor deze week.

signature style

De broek was er eerst. Die maakte ik in augustus al, voor het geval... Toen wist ik nog niet welke thema's ik zou krijgen, maar ik had wel tijd om te naaien. Ik kon toen helemaal nog niet bedenken wat ik bij de broek zou maken. De stof vond ik bij Jo De Visscher en ik was instant verliefd op het motiefje en de kleuren. Dat het een broek zou worden, wist ik meteen. Ook dat de broek voor de oudste dochter zou zijn. Als patroon gebruikte ik de onderste helft van een jumpsuitpatroon uit Knippie. De wijzigingen bestonden vooral uit het vinden van de goede pasvorm (een jumpsuit is wijder dan een gewone broek) en de keuze voor paspelzakken in de plaats van opgestikte zakken.

signature style

Maar ineens wat het zover en haalde ik de finale. Vorige week was ik nog aan het twijfelen of zou doorgaan met de broek of toch nog iets helemaal anders zou bedenken. Het was pas toen ik besefte dat het concept 'signature style' niet hoeft te slaan op een specifiek kledingstuk, maar dat mijn handtekening kan toegevoegd worden aan heel veel stukken, dat ik echt een doorstart maakte. Ik maakte een lijstje van dingen die zeker in de outfit moesten aanwezig zijn, omdat ze vaak in mijn naaiwerk voorkomen: paspelzakken, een detail op de rug, blauw, een beetje roze en Liberty.

signature style

Als centraal concept koos ik voor het mixen van prints. Ik heb al langer interesse voor het vinden van een mooi kleurenpalet door het combineren van verschillende stoffen en ik lees ook graag over kleurenleer. Het mixen van prints lijkt voor mij op kleurenleer voor gevorderden.

signature style

Het vinden van interessante combinaties is in mijn geval een kwestie van trial and error, want de geheimen van het combineren heb ik nog niet doorgrond, op enkele eenvoudige regels na. Ik spendeer wel behoorlijk wat tijd voor de stoffenkast op zoek naar combinaties die ik mooi vind. Bij de blauwe print van de broek vond ik een double gauze in gebroken wit met cognackleurige stippen. Regel 1 en 2 van printmixen konden meteen worden afgevinkt: zoek een kleur die overeenkomt (het cognackleur zit ook in de print van de broek, en het wit telt ook mee) en combineer een kleine print met een grote print. Check en check.

signature style

signature style

Deze Nani Iro werd een bloes uit een eenvoudig zelfgetekend patroon. De rug kreeg twee overlappende delen, bovenaan bijeen gehouden door een lint in dezelfde stof. Omdat ik de zelfkant van de stof zo mooi vind, koos ik ervoor om het bloespatroon helemaal tegen de rand van de stof te knippeh en die dan niet om te zomen.

signature style

signature style

signature style

En dan de jas. Dit model zat al een tijdje in mijn hoofd, maar het kwam er maar niet van aan deze jas te beginnen. PR&P was dus de uitgelezen kans om mezelf de spreekwoordelijke schop onder de kont te geven en er eindelijk werk van te maken. Ik vond nepleer in een blauw dat volgens mij prima past bij het blauw van de broek.

signature style

Als vertrekpunt koos ik het patroon van de Cockpit uit Homemade Mini Couture. Hoe kom je nu van een pilotenjas bij een bikerjas? Ik koos dit patroon omdat ik J gemakkelijk de jas van haar broer kon laten aantrekken om een idee te hebben van de globale pasvorm van dit patroon. En dat de kraag al helemaal naar mijn zin was, gold als extra argument. De aanpassingen bestonden verder uit het verplaatsen van de nepen in het voorpand en het verbreden van de overkruis, het inkorten van het patroon, het intekenen van een schuine lijn voor de rits, het verplaatsen van de schoudernaden, het versmallen van de mouw en daarna verknippen van de mouw om het aparte stuk met rits in de onderarm te tekenen. In de zakjes moesten uiteraard ook ritsen komen.

signature style

Gelukkig had ik het hele plaatje in mijn hoofd, want ik ben er pas vrijdag aan begonnen en zondag werden de foto's al gemaakt. De voering is een gekregen katoen met Toile de Jouy motief in de juiste tint blauw.

prints op een bankje

Om het geheel af te maken werd een eenvoudig sjaaltje gestikt van een halve stofbreedte Liberty Wiltshire, een klassieke print uit 1933, maar ruim 80 jaar later nog steeds heel mooi.

Ook voor deze laatste keer nodig ik jullie graag uit om door te klikken naar de website van Project Run & Play en je stem uit te brengen voor je favoriete outfit.

signature style

Project Run & Play is voorbij gevlogen. Vele malen heb ik mij beklaagd dat ik heb toegezegd om mee te doen, maar uiteindelijk ben ik toch erg blij met het volledige plaatje: 1 jurk, 1 jumpsuit, 1 rok, 1 broek, 1 sjaal, 1 cape, 2 bloesjes, 2 vestjes en een jas. Het was een intensieve periode, maar ik heb ook veel bijgeleerd en genoten van het creatieve proces. Het was mijn bedoeling om deze uitdaging te zien als een kans om nieuwe dingen te proberen en ik denk dat ik daar in ben geslaagd. Het bedenken van outfits vanuit een opgelegd thema haalde me echt uit mijn comfort zone. Ontzettend bedankt aan jullie allen voor de vele aanmoedigingen de voorbije weken. Een extra woord van dank voor meneer en de kinderen voor het geduld en het creëren van ruimte voor het naaiwerk. En ook een dikke merci aan Siegi en Sara voor het nalezen van het Engels en aan Lien voor de kritische blik op de foto's. Jullie zijn van goud!

signature style