#insideout

Enkele weken geleden kondigde de opening van de eerste Primark in Antwerpen zich aan, een merk met een kwalijke reputatie wanneer het aankomt op arbeidsomstandigheden van textielwerk(st)ers. Op fora en via sociale media werd de vraag gesteld of je daar zou gaan winkelen. Een treffende reactie die ik toen las was 'ik koop liever een jeans van 10€ waarvan ik niet weet hoe die gemaakt is, dan een jeans van 150€ waarvan ik dat ook niet weet'. Ik denk dat hiermee meteen gezegd is wat de kern is van het probleem. We weten maar zelden hoe onze kleren zijn gemaakt.

Een hoge prijs is helaas heel vaak geen garantie voor eerlijk gemaakte kledij. Maar een te lage prijs is over het algemeen wel een garantie voor oneerlijk gemaakte kledij. Als ervaren hobbynaaister en ((achter)achter)kleindochter van kleermakers denk ik namelijk te kunnen beamen dat goedkope kledij niet bestaat. Iemand anders betaalt er gewoon de prijs voor.

De centrale vraag in de campagne van Fashion Revolution is die naar transparantie. Who made my clothes? We zijn het contact verloren met de personen die onze kleren maken. En we zijn als consument zelf kleine radertjes geworden in een wereldwijd systeem, waar we in meedraaien, misschien kritisch tegenover staan, maar als individu totaal geen impact op hebben. Geen problematiek zo gigantisch en complex als die van uitbuiting in de textielindustrie. Je zou van minder moedeloos worden.

Maar laat het ons eens anders bekijken. Het 'systeem' is gewoon maar een heleboel individuen bij elkaar. Fashion Revolution wil een nieuw systeem, eentje waarin transparantie centraal komt te staan, omdat een heleboel individuen bij elkaar dit allemaal belangrijk vinden én er om vragen.

Bron

Naaien is voor mij een liefhebberij. Ik ben blij dat ik de vaardigheden heb om op zijn minst gedeeltelijk zelf de kleren te maken die de kinderen elke dag dragen, en er zeker van te zijn dat deze alvast niet in mensonwaardige omstandigheden zijn gemaakt. Ik doe het graag, maar ik moet er niet van leven. Voor andere mensen betekent naaien letterlijk hun leven, zoals de meer dan 1.100 mensen die vorig jaar omkwamen in Rana Plaza of de meer dan 2.500 gewonden waarvan bij velen armen en/of benen moesten geamputeerd worden. Een jaar later zitten de slachtoffers en nabestaanden trouwens nog steeds in een ellendige situatie. De helft van de merken die kleren lieten maken in de fabrieken in het gebouw, biedt geen financiële hulp.



Fashion Revolution Day from Sarah-Louise Bingley on Vimeo.

Wil je weten wie je kleren heeft gemaakt? Doe mee met de Fash Mob en vraag het!


Meer info over (on)ethisch textiel uiteraard via Fashion Revolution, maar ook via dit Pinterestbord.

Lentejas in blauw en groen en oranje

Samen met de stof voor deze jas, kwam op verzoek van de oudste dochter dezelfde print in een ander kleurenpalet met de post. Ik wist eerst niet wat ermee gedaan, maar toen ik vorige week door de nieuwste Knippie bladerde zag ik het opeens voor me.

De zakken in het voorpand werden vervangen door zakken in de zijnaad en de elastieken aan de mouwen en de zoom liet ik achterwege. Ik schuinde de zijkanten ook een paar extra cm uit naar onder toe, om het jasje onderaan wat wijder te doen vallen.

Als voering koos ik een gele ruit, die al een tijdje in de kast lag. Veel warmte zal het jasje niet geven, maar voor de frissere dagen heeft ze nog wel een jas hangen. Ik zou het wel graag waterafstotend krijgen. Iemand weet van een milieuvriendelijke manier hiervoor?

Het ineen steken ging vlotjes, het is dan ook een eenvoudig model. Het moet niet altijd ingewikkeld zijn hé.

Indigo jurk voor moe

Toen we vorige zomer in Tokio waren, nam ik mijn moeder een dag op sleeptouw om stoffen in te slaan. Ze hield dat de hele dag vol, meer nog, ze selecteerde voor zichzelf ook een paar mooie exemplaren, waaronder deze indigo stof.



Tijdens de krokusvakantie begonnen we aan deze jurk voor haar. Ik maakte eerst een proefexemplaar in calico, op basis van een eenvoudig patroon uit Burda. Eens dat paste zoals het hoorde (neepje hier, stuk innemen daar, armsgat aanpassen,...), knipte ik de hals in de diepere, hoekigere vorm die ze wou. Nadat alle aanpassingen in het patroon toegepast werden knipten we in de goede stof en stikten we de nepen.

De paspelzakjes voegden we zelf aan het patroon toe en maakten we in een effen stukje van dezelfde stof. Daarna was de vakantie gedaan en verdween het geheel in de kast.



Vandaag spraken we opnieuw af voor een hele dag naaien. We werkten naarstig verder tot de jurk helemaal af was en mee naar huis kon.

Nu nog een truitje vinden voor erop. Wij dachten geel, en jij?

Eerste hulp bij naaigevallen: col claudine met biais

Toen ik vorige week dit kleedje maakte met onvervalste col claudine, maakte ik van de gelegenheid gebruik de verschillende stapjes van de kraag te vereeuwigen. Dus bij deze, de (lang geleden bestelde uitleg van de) col claudine met biais in 14 foto's.



Men neme een bovenstukje met gestikte schoudernaad en een kraag.



In de halsrand zette ik 3 merkjes, eentje ter hoogte van middenvoor (tot daar komt de col), eentje ter hoogte van de vouw waar de knopenpat wordt omgestreken, eentje ter hoogte van de naadwaarde, wat je eerst en vooral gaat omstrijken.



De naadwaarde is hier omgestreken. Je mag die trouwens ook wat breder aanmeten indien je het knopenpat niet wilt vaststikken.



De kraag wordt opgespeld en komt in dit geval tot middenvoor.



Vouw het knopenpat naar de goede kant van de stof (hier over de kraag heen) en speld vast. Wat je trouwens niet ziet op de foto (omdat ik het was vergeten en er dus achteraf nog tussen moest prutsen en opstrijken), is een strookje versteviging van het knopenpat.



Stik de kraag vast op persvoetbreedte. Deze stap kan je eventueel overslaan, maar ik vind het handiger als de speldjes niet in de weg zitten wanneer de biais erop komt. Minder kans ook om valse plooitjes te stikken tussen kraag en halsrand.



Stik de biais over de kraag, deze keer op 1 cm.



Knip eventueel 1 cm van de biais af in de vouwlijn. Dit is niet echt noodzakelijk, maar vermindert de dikte van de biais (3 laagjes i.p.v. 4) en maakt het iets makkelijker om hem netjes op te vouwen.



Knip ook de onafgewerkte halsrand bij en geef eventueel knipjes in de meest ronde delen om trekken tegen te gaan. Knip de hoekjes aan begin en einde bij om proper te kunnen keren.



Keer het knopenpat naar de binnenkant van het bovenstukje.



Hier is het knopenpat gekeerd. Het einde van de nu gevouwen biais verdwijnt onder het knopenpatje.

Leg de biais plat op de binnenkant van het kledingstuk en speld vast. Ik leg de biais niet rond, maar op de bijgeknipte halsrand.



Stik de biais door op het bovenstukje.



Dit is het zicht aan de buitenkant. Dit stiksel verdwijnt in dit geval volledig uit het zicht wanneer de kraag op zijn plaats ligt.

Zo, aan de slag!

KCW: de t-shirt met de vogels

Voila, een laatste t-shirt. Met vogels uit dezelfde collectie als de eekhoorntjes en een grijs-blauwe streep voor de mouwen. Patroon wederom uit Ottobre.



En nu ben ik flink genoeg geweest. De rest van de tricot verhuist weer naar de kast en maakt terug plaats voor geweven katoentjes.

KCW: de t-shirts met de glitters

Enkele weken geleden viel mijn oog bij Julija op deze glittertricot. De stof is heel dun en valt heel soepel, maar heeft wel wat gewicht. De blauwe, gele en roze glittertjes zijn moeilijk te fotograferen, maar zijn ook van op een afstand een beetje te zien.



Ik maakte er een t-shirt uit voor de oudste dochter. Als patroon opnieuw een raglanmodel uit een Ottobre. De hals werd verdiept en valt nog wijder door de zwaarte van de stof.

Ik vind het model niet misstaan met een salopet, maar misschien moet ik wel gauw eens een groter exemplaar maken.

Hoe vind je haar haar trouwens?

KCW: de pyjama met de elanden

Ik blijf nog even kiezen voor snel-klaar-projectjes. Voor deze pyjama werd het patroon van de t-shirt van gisteren gerecycleerd. Een patroon voor de bijhorende broek vond ik in dezelfde Ottobre.



Het naaiwerk gebeurde gisterenavond toen de kroost naar bed was en ging vlotjes. De fotoshoot deze morgen, dat was een ander paar mouwen.





De stof bracht ik mee van Japan. Het is een heerlijk zachte ecologische katoen van Birch.

KCW: de t-shirt met de eekhoorntjes

Naaien met tricot, dat is niet zo mijn ding. Nochtans voeg ik af en toe een lapje aan een winkelwagentje toe of laat een stukje knippen wanneer mijn oog valt op een mooi printje. Vervolgens ligt het maanden, zo niet jaren op de tafel of in de kast te wachten om verwerkt te worden. Maar telkens wanneer ik dan toch aan het overlocken ga, sta ik ervan versteld hoe snel dat vooruit gaat.

De Kids Clothes Week was een goede aanzet om in de tricotvoorraad te duiken. Deze eekhoorntjes vond ik bij de Stoffenkamer, nog maar een dikke maand geleden. De print is te druk om een volledig stuk uit 1 stof te maken, maar in combinatie met het effen grijs vind ik het prima.

Het patroon komt uit Ottobre 6/2010.



Zou ik flink zijn en nog wat verder doen? Hmmm... de zon schijnt.

KCW: de jurk voor het feest

Toen ik deze jas maakte, wist ik al dat het niet gemakkelijk zou zijn om in de huidige jurkenvoorraad iets te vinden dat erbij zou passen. Goede reden om meteen op zoek te gaan naar bijpassende stof. Bij Julija vond ik hetzelfde groen als in de jas zit en ik opteerde voor een compleet effen jurk. Ik denk niet dat ik dat al eens eerder maakte. Hoewel ik niet zo snel voor groen val, vind ik de eenvoud van dit jurkje wel mooi.

De perfecte knoopjes vond ik bij Georgette. Gewoonlijk zet ik knopen aan met de naaimachine, maar bij deze was dat geen optie. De knoopjes aanzetten was nachtwerk, maar helemaal de moeite waard.



Binnenkort worden we op 2 communiefeesten verwacht. Deze outfit zal alvast zijn dienst kunnen bewijzen.

Nu ik jurk en jas samen zie, vind ik de jas iets te lang. Maar ik ga er toch afblijven. De dochter groeit terwijl je er op staat te kijken.

Waar is dat feestje? Er is hier iemand al helemaal klaar om te vertrekken.

KCW: de bermuda met de olifantjes

Het is Kids Clothes Week én ik heb deze week halftijds verlof, dat kan alleen maar een naaiboost geven. De week is goed gestart en een eerste broekje is al klaar. Ik dook in mijn broekjespatronenmap en haalde er iets uit wat met een paar kleine aanpassingen voor een bermuda kon doorgaan. De zakjes die ik over de buitenbeennaden zette om de broek wat stoerder te maken, tekende ik gauw zelf.



De stof met superschattige olifantjes is een katoenen canvas van Kokka.

Voila, hop naar het volgende projectje.