Een hoge prijs is helaas heel vaak geen garantie voor eerlijk gemaakte kledij. Maar een te lage prijs is over het algemeen wel een garantie voor oneerlijk gemaakte kledij. Als ervaren hobbynaaister en ((achter)achter)kleindochter van kleermakers denk ik namelijk te kunnen beamen dat goedkope kledij niet bestaat. Iemand anders betaalt er gewoon de prijs voor.
De centrale vraag in de campagne van Fashion Revolution is die naar transparantie. Who made my clothes? We zijn het contact verloren met de personen die onze kleren maken. En we zijn als consument zelf kleine radertjes geworden in een wereldwijd systeem, waar we in meedraaien, misschien kritisch tegenover staan, maar als individu totaal geen impact op hebben. Geen problematiek zo gigantisch en complex als die van uitbuiting in de textielindustrie. Je zou van minder moedeloos worden.
Maar laat het ons eens anders bekijken. Het 'systeem' is gewoon maar een heleboel individuen bij elkaar. Fashion Revolution wil een nieuw systeem, eentje waarin transparantie centraal komt te staan, omdat een heleboel individuen bij elkaar dit allemaal belangrijk vinden én er om vragen.
Naaien is voor mij een liefhebberij. Ik ben blij dat ik de vaardigheden heb om op zijn minst gedeeltelijk zelf de kleren te maken die de kinderen elke dag dragen, en er zeker van te zijn dat deze alvast niet in mensonwaardige omstandigheden zijn gemaakt. Ik doe het graag, maar ik moet er niet van leven. Voor andere mensen betekent naaien letterlijk hun leven, zoals de meer dan 1.100 mensen die vorig jaar omkwamen in Rana Plaza of de meer dan 2.500 gewonden waarvan bij velen armen en/of benen moesten geamputeerd worden. Een jaar later zitten de slachtoffers en nabestaanden trouwens nog steeds in een ellendige situatie. De helft van de merken die kleren lieten maken in de fabrieken in het gebouw, biedt geen financiële hulp.
Fashion Revolution Day from Sarah-Louise Bingley on Vimeo.
Wil je weten wie je kleren heeft gemaakt? Doe mee met de Fash Mob en vraag het!
Meer info over (on)ethisch textiel uiteraard via Fashion Revolution, maar ook via dit Pinterestbord.
Ik vind het deprimerend. Zelfs de merken die het goed willen doen stuiten in het productieproces op zulke eindeloze trails van toeleveranciers dat het bijna niet te doen is honderd procent eerlijke kleding te maken.
BeantwoordenVerwijderenOok deprimerend: las ooit ergens dat wanneer je de naaiers van kleding een paar cent per kledingstuk meer betaalt, dit in uiteindelijke verkoopprijs tientallen euro's scheelt, omdat de prijzen bij elk volgend stapje in de productieketen weer over de kop gaat.
Kortom: mooi initiatief, die flashmob:-)
Hmmm. Ik heb een zelfgemaakt rokje aan, van mijn truitje heb ik het label er blijkbaar uit geknipt en op het label van mijn T-shirt staat niet waar het gemaakt is... (en ik heb ook geen smartphone waarmee ik een selfie kan maken en zit niet op twitter) En ik was nog zo van plan om mijn kleren binnenstebuiten te dragen vandaag...
BeantwoordenVerwijderenAl vind ik het een zeer interessante blogpost en erg knap van je dat je probeert om je 4 kinders op een verantwoorde manier te kleden!
Uiteraard kan ik niet tevreden of blij zijn met de ondermaatse omstandigheden waarin jonge naaisters (kinderen ook ) aan onze kleding moeten werken in de lageloonlanden. Is dit te controleren , vraag ik me af ?
BeantwoordenVerwijderenEn als ze behoorlijk betaald worden , is kledij voor de koper dan nog betaalbaar ? (vraag ik me ook af). Want 'als' kledij zo duur wordt dat er minder gekocht wordt dan zal dat logischerwijze uitlopen op minder werk voor hen....Het is dus allemaal niet zo eenvoudig.
Zélf probeer ik kledij te kopen van merken die voldoende controleren....maar op geen van mijn kledingstukken die ik momenteel aan heb (broek: brax: truitje : Gery Weber) staat een land vermeld op het etiket.
En van de kinderkleding die ik naai voor kleindochter....vraag ik me soms af hoe koosjer de stoffen gefabriceerd zijn.
De vragen blijven dus komen....als in een cirkel...
Ik begrijp het helemaal, het houdt nooit op. De ene vraag brengt je vanzelf weer bij de volgende.
VerwijderenWat betreft minder kopen en meer betalen, denk ik dat we toch in die richting moeten evolueren (al is dat ongetwijfeld heel onrealistisch), maar dan zonder dat dit in het nadeel speelt van de arbeiders zelf. Nu kloppen die dagen van 15 uur voor een hongerloontje. Het aantal uur dat wij op een dag werken is maar de helft. Minder werk voor hen is dus niet noodzakelijk slecht, maar ze moeten er wel veel beter voor worden betaald. Vandaag heeft de gemiddelde vrouw 4 keer zoveel kleren als in 1980. Dat is niet eens zo lang geleden.
Over de stoffen maak ik me ook zorgen, daar schreef ik vorig jaar ook al eens over: http://spiegelstiksels.blogspot.be/2013/02/twee.html. Uzbekistan is 1 van de grootste katoenproducerende landen. Katoen plukken gebeurt er door slaven (jawel, zo mogen we dat benoemen), heel vaak kinderen. Ongetwijfeld ligt er Uzbeeks katoen in onze kasten, maar hoe zien we dat? Misschien moeten de naaibloggers zich eens verenigen voor een actie 'who made our fabrics'?
Dat zou ik ook wel eens willen weten! Wie maakte onze stoffen, op welke manier (vooral dan met al dan niet giftige verf, processen) en hoe eerlijk zijn onze stoffen? Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze 16 euro/meter veel te duur vinden, maar als je daardoor zeker bent dat je eerlijke en gezonde stof koopt daarmee, dan vind ik dat helemaal niet duur hoor. Maar dat moeten we dan wel zeker zijn natuurlijk. Want helaas staat duur niet altijd gelijk aan eerlijk en ecologisch...Wel betaal je vooral de merknaam, campagnes en reclame...
VerwijderenDeze link is alvast al héél interessant! http://gedachtesprongetjes.blogspot.be/2012/08/biologische-stoffen-waar.html
VerwijderenMooi initiatief!
BeantwoordenVerwijderenEn dan hebben we het nog niet over de vaak giftige stoffen die hierin vaak verwerkt zij waar deze arbeiders en ook wijzelf dagelijks mee in contact komen.
Daarom kies ik er zelf voor om kleding te kopen die gemaakt word in Europa, voor zo er ik weet is er in Portugal, italië en Spanje nog een grote kledingindustrie. De arbeidsomstandigheden zijn veel beter, de kwaliteit ook en normaal gezien is er een veel grotere contrôle op het gebruik van giftige stoffen. En ja het is iets duurder, maar zeker niet onbetaalbaar!
Ja, ook hier veel Portugal in de kasten van de kinderen.
VerwijderenHet blijft een moeilijk iets dit, want waar je hier in Nederland ook koopt, het is amper te achterhalen waar het vandaan komt. En kopen we het niet, heeft het dan ook geen impact op de fabrieken en medewerkers die het maken? Of als de kleding duurder is, hoeveel daarvan zien de makers ervan, ik ben bang dat de grote merken het zelf in hun zak steken. Bij mijn zoon hoef ik niet aan te komen met zelfgemaakte kleding, hij vindt dat bij voorbaat al stom. Vanmorgen was ik nog bij de Primark, 3 t-shirts gekocht voor totaal 7,50... en áltijd plopt weer die vraag op... hoe dat nou kan. Primark schermt ermee dat het héél veel laat produceren. Dat geloof ik ook wel maar toch. Dit is ook een interessante site: http://rankabrand.nl/modeketens/primark, hoe duurzaam, hoe eerlijk zijn de winkels. Overigens kreeg ik vanmorgen de vraag bij de kassa of ik een enquete in wil vullen. Daar ga ik zo eens naar kijken.
BeantwoordenVerwijderenenquete ingevuld, ze vragen natuurlijk net niet dat ene maar zie :
VerwijderenBedankt voor uw feedback. Wat u ons vertelt zal een echte verschil maken.
Het is nog niet eens goed Nederlands ook :-(
ik heb hierover ooit een reportage gezien op canvas : http://www.canvas.be/programmas/canvas%3A-blood-sweat-and-t-shirts/server15d2523d1%3A13971d7e393%3A-7dd8
BeantwoordenVerwijderenAls je daar naar kijkt, ben je blij dat je kan naaien.
Maar ook de uitbuiting voor juwelen, leder, etc is verschrikkelijk!
Thanks for joining the revolution! I hope we can make great changes!
BeantwoordenVerwijderenZelf kunnen naaien en er de tijd voor vinden ( en het nog eens graag doen ) : we zijn er maar wat blij om dat we die luxe hebben ... maar dan stel ik mij toch ook serieus de vraag hoe de omstandigheden zijn in de fabrieken waar al die stoffen worden geproduceerd ... ???
BeantwoordenVerwijderenWant ook daar is de prijs van de stof geen garantie en geraak je aan bitter weinig informatie !
Groetjes , Miekje
maar je stof daar heb je ook geen gedacht van, weverijen, daens, belleke ringring ???? katoenplukkers ? alles synthetisch ook geen oplossing
BeantwoordenVerwijderenecht ik probeer ook bewust te kopen maar je hebt nooit volledige zekerheid over de volledige productlijn
Ja, het blijft lastig: kernvraag blijft hoe je kunt controleren of jouw kleding (of gekochte stof!) verantwoord is gemaakt... Niemand kan garanderen dat bijvoorbeeld dure Bijenkorf kleding in betere omstandigheden is vervaardigd dan een Primarkje. Primark beweert trouwens overal wel verantwoord bezig te zijn... Een soort Max Havelaar keurmerk zou goed zijn. Verder hou ik het het liefst ook bij mijn zelfgemaakte kleding.
BeantwoordenVerwijderen