Project Run & Play: upcycling voor de herfst

Naaien met hand-me-downs was de opdracht deze week in Project Run and Play. Velen onder jullie hebben hier ervaring mee, maar voor mij was het helemaal nieuw. Eerst wist ik niet goed hoe er aan te beginnen. Ik surfte wat rond op zoek naar inspiratie, maar hoewel ik heel wat leuke ideetjes tegen kwam, was er niets dat me op een spoor kon zetten.

Dan maar naar de kringloopwinkel. In het Ateljee vond ik een geweldige jurk. Vooral de strook onderaan met al die grote bloemen sprak me aan. Deze was makkelijk, dat zou een rokje worden.

Het rokje is patroonloos. Ik knipte uit de jurk de strook die ik wou gebruiken (de zijnaden liet ik gewoon zitten waar ze zaten) en ging aan het plooien. Toen ik wat met de plooien had gespeeld en de juiste manier om ze te schikken had gevonden, zette ik alles vast aan een tailleband op maat. De geknipte strook was ruim van lengte dus liet ik de dochter de rok passen om daarop de juiste lengte af te tekenen.

Na heel veel getwijfel koos ik een oude flesgroene bloes om hieruit een kleiner bloesje te maken. De twijfels hadden niets met de kleur te maken. Integendeel, die vond ik meteen geweldig goed bij de print van het rokje passen. Mijn grootste terughoudenheid kwam door het feit de bloes van zijde was. Niet meteen iets wat je een kind van 6 aantrekt, toch? Maar de stof valt prachtig en dochterlief vindt het zo zacht en licht voelen op haar vel, zegt ze.

Voor het bloesje vertrok ik van de Apple Picking Dress van Oliver+S. Het patroon van deze jurk paste ik aan om de bloes te creëren die ik in mijn hoofd had. Ik wou vooral een kraag met linten die je kunt strikken, maar ook een blind knopenpat. Eerst maakte ik het voorpand breder om een smaller knopenpat te verkrijgen, en daarna voegde ik nog wijdte toe om het knopenpat blind te maken. Verder werd het patroon uiteraard ook tot de juiste lengte gebracht.

De cape was het moeilijkste aan deze outfit. Het ontwerpen ervan nam minstens evenveel tijd in beslag als het naaien zelf. De cape is gemaakt van een donkerblauwe wollen lange rok met een knopensluiting vooraan. Rekening houdend met de beperkte hoeveelheid stof in de rok, de zijnaden en de knoopsluiting vooraan kon ik alleen uit het rugpand een ietwat groter patroondeel halen. Ik ging dus voor een strak ontwerp met een mooie belijning aan de schouders. Ik wou de zakkleppen van de rok hergebruiken voor zakken op de cape, dus moesten in het voorpand ook openingen komen voor de armen, anders zijn die zakken behoorlijk nutteloos. Dat de cape rond de schouders mooi valt vond ik belangrijk, want niets is zo vervelend als een cape die na wat rondhuppelen achterstevoren zit.

Het tekenen van het patroon nam behoorlijk wat tijd in beslag en er kwamen een paar calico's aan te pas om het basispatroon goed te krijgen. Begin vorige week dacht ik nog dat het niet zou lukken om de cape ook effectief te maken en dat ik dus enkel het rokje en bloesje als ontwerp van deze week zou moeten indienen, want de zakken en de kraag moesten ook nog getekend worden en er zou ook nog veel tijd in het naaien kruipen. Maar dit weekend kwam uiteindelijk toch schot in de zaak. Er werd genaaid tot een kot in de nacht en de deadline werd gehaald. Gelukkig heb ik een man die een groot deel van het huishouden op zich neemt en kinderen die gewoon zijn al eens hun plan te trekken. De cape was zondagnamiddag af en een half uur later waren we al foto's aan het maken. Gelukkig bleef de regen uit.

Net als vorige week rest me alleen nog iedereen op te roepen om te gaan stemmen op de website van Project Run & Play!