Dag juf

Enkele weken geleden kocht ik een nieuwe naaimachine. Niet voor mij, maar voor de kinderen. Ik was dat al lang van plan en overwoog in eerste instantie een Janome sew mini, een klein machientje met enkele basissteken. Maar het kwam er maar niet van, en de kinderen bleven groeien. Ondertussen bleef ik links en rechts wat informeren en vergelijken en begon het me te dagen dat die 8 en 9-jarigen hier in huis zo'n sew mini echt niet lang meer cool zouden vinden. Misschien nog een jaar of twee, en dan zouden ze toe zijn aan een deftige machine. Dus toen ik op een blauwe maandag een lift had naar Mertens, hakte ik maar meteen de knoop door en kocht een gewone echte basisnaaimachine . De bedoeling is dat de oudste 2 de machine tegen het einde van de zomer zelfstandig kunnen gebruiken voor eenvoudige projectjes.

Hier zag u hen al in actie. Ze maakten vlagjes voor de juffen. Hoe je dat doet, lees je hier.



De eerste techniekjes die ze onder de knie hebben, zijn eenvoudig maar essentieel. Ze kunnen starten en hechten, stoppen en hechten, en pivoteren met de naald in de stof. Ze hebben allebei al ervaren dat je de hoekjes moet bijknippen als je iets omkeert en dat je dat niet té dicht tegen het stiksel mag doen, of dat je dan nog eens een stukje moet opnieuw doen. En OK, ze hebben ook allebei al een vinger tegen het strijkijzer gehad. Dat was minder leuk, maar niet erg. Ik hou een oogje in het zeil, maar tegen de laatste vlagjes hoefde ik al niet meer in de buurt te blijven. De meeste vlagjes werden dus door de kinderen gemaakt. Het biaislint deed ik zelf, 's avonds laat toen de kinderen al sliepen.



De machine bedraden en de spoeltjes opwinden deed ik tot nu toe zelf, terwijl ze keken en de richting aangaven. Volgende keer kan er al eentje eens zelf proberen. Het staat mooi aangegeven op de machine zelf, dus ik verwacht dat dit vrij vlot zal lukken.



De cadeautjes waren gisteren klaar. Volgende week een nieuw projectje, iemand een ideetje?