Een jurk voor een prinsesje

Vier wordt ze deze week, mijn jongste meisje. Ze wou een prinsessenfeest, pardon, een prinsessenbloemenvlinderssneeuwwitjeroodkapjefeest. Haar bestelling aan mijn adres: een prinsessenkleed met bloemen en vlinders en... prinsessen.

Het verkleedvirus, ook wij zijn er mee besmet. De collectie verkleedkleren (voor jong én oud) is uitgebreid en wordt geapprecieerd door vriendjes en vriendinnetjes. Ik investeer dus met plezier stof en tijd in verkleedkledij. Alleen begon ik deze keer nogal laat. Gisterenavond pas kreeg het plan echt vorm. Er zat dan ook niets anders op dan te werken met stoffen die al in de kast lagen. Bloemen en vlinders, aan die wens kon worden voldaan. Die prinses, die vinden we alleen in en niet op de jurk.

Vanmiddag moest de dochter haar gasten noodgedwongen nog ontvangen in het prinsessengewaad dat ik 4 jaar geleden voor haar zus maakte (en dat je hier al eens kon zien), want op dat moment was ik nog fronsdraden aan het verwijderen, maar een uurtje later was de jurk af. Een echte prinses draagt dan ook meerdere outfits per dag.

Ik had een aanpasbaar rugpand met veters in gedachten, heel erg prinsessig. Het moet ook een paar jaar mee gaan, dus het mocht niet al te juist op maat zijn. Met de veters is de jurk ook draagbaar voor zowel de smallere als voor de stevigere vriendinnetjes.

Het eerste waar ik mijn hoofd over brak, was waar de naad ongeveer moest komen. Ik knipte dus eerst een volledig rugpand, legde dat netjes op de snijmat en besliste op goed geluk waar ik uiteindelijk met het mes rolde. Ik sneed in het verlengde van de halsrand aan de schouders en ik denk dat ik goed gegokt hebt. Het stuk dat in het midden onder de veters zit, is groot genoeg om geen rits in de jurk te moeten steken, terwijl de jurk toch vlot aan en uit te trekken is, als de veters los zijn.

De tweede kwestie: nestelogen of lusjes voor de veters? In beide gevallen vrees ik dat ze niet speelproof zijn. Uiteindelijk koos ik voor lusjes en stikte ik er een keer of 10 over om te vermijden dat ze losgetrokken worden.

Ten derde, hoe werk je dat eigenlijk af, hoe wordt dat gevoerd? Het was een beetje een gepuzzel, maar uiteindelijk vond ik een manier om het ding netjes ineen te steken.

Het paspelbandje op de taille liet ik stoppen ter hoogte van de deelnaad op de rug, om bij het dichtstrikken geen storende verdikkingen te hebben. Op de middenachternaad van de rok deed ik nog eens van hocus pocus met het dessin. De tekening herhaalt zich om de 60 cm en de rok is in omtrek 180 cm. Ik wou veel volume in de rok en verdeelde de fronsen over de zijkanten. Eronder zit een voering die in omtrek bijna 3 meter is, ook die is gefronst.

Oef, mission accomplished.